O Resmón derrota ao Ames coa moita axuda do colexiado (3-1)

O Ames caeu derrotado de xeito inxusto na súa visita a Resmón, conxunto que saíu escandalosamente beneficiado da actuación do colexiado Jerónimo Mayo Castro. O encontro comezou cos minutos habituais de tanteo, sen ocasións e cos dous equipos intentando chegar á área rival. O Resmón parecía que estaba un pouquiño mellor situado no terreo de xogo, e comezou a chegar con perigo pola banda dereita, aproveitando tamén os cambios de xogo para sorprender pola esquerda. O Ames tamén creou perigo coas combinacións de Llello e Roi. O Ames avisou primeiro aos quince minutos de xogo, cun bo pase de Llello entre liñas, deixando só a Roi na área, aínda que algo escorado. Roi encarouse cara a meta e picou o balón ante a saía do gardamallas local, que rozou o esférico, chegando un defensa ao despexe sobre a liña de gol. Pouco despois chegou o primeiro tanto do Resmón. A xogada arrancou cunha pérdida no lado esquerdo amiense, o interior local levouse o balón nun par de rexeites axudándose ca man e deu un pase ao extremo en posible fóra de xogo, este fixo un cambio de banda para o ariete do lado contrario. Este controlou e ante a oposición de Iván, boleou de inmediato batendo a Juan. O Ames estivo dez minutos desorientado ante o gol, pero prontou buscou o empate. Antes, apareceu o festival de regalos para o conxunto local por parte do señor colexiado. Nunha xogada fortuita na área do Ames, pitou penalti ante as supostas mans de Iván. O balón ía chorando cara Juan tras un remate fallido do ariete local, e na súa traxectoria tocou na man de Iván involuntariamente mentres este se apartaba para que recollese o esférico o porteiro. O árbitro non o dubidou. O penalti, mal tirado (moi ben Casal na "intimidación"), foi repelido polas pernas de Juan. Logo, o Ames puido empatar nun córner no que Che non acertou o remate, e Chete tocou coa punteira mentres Diego se dispoñía a bolear. Antes do descanso, houbo unhas mans na área do Resmón e un empuxón a Roi que segundo o colexiado non foron penalti. Na reanudación, o Ames adiantou un pouco as liñas buscando o empate, e fixo un par de cambios, entrando Juansiño e pouco despois Nito. O Ames adueñouse do esférico, e pronto comezou a pisar a área rival con máis frecuencia. Tras unha xogada a balón parado, a defensa do Resmón saíu tarde, e Roi entrou só na área no costado dereito. Viu a entrada de Diego, só no centro da área e por detrás do balón, e deulle un pase para que este rematase a porta vacía, co porteiro descolocado. De xeito increíble, o colexiado anulou o gol por fóra de xogo. Acto seguido, pasouse do posible 1-1 ao 2-0. Na xogada seguinte, o xogador número 12 do Resmón (véxase señor colexiado), inventou un novo penalti máis extraño que o anterior. Moncho adiantouse a un balón que viña da banda contraria, e tras un bote raro, este foi dar no ombro do defensor amiense. Penalti que Juan estivo a piques de parar de igual xeito que o anterior. O colexiado desquiciou ao Ames cunha decisión escandalosamente desacertada, e coa súa actitude pasota e de desprecio a un dos equipos. De non ter anulado o que suporía o 1-1, non tería chegado o 2-0. Co resultado adverso, o Ames lanzouse ao ataque e sacou a garra ante a inxustiza "do home de negro", adiantándose Diego ao medio do campo. Nito puido recortar distancias nunha falta que saíu desviada. Pouco despois, Miki sacou unha falta a tres cuartos de campo, Diego rematou cara atrás e o balón deu no longueiro. O balón saíu rebotado e Diego volveu cabecear, desta vez ao fondo das mallas. O Ames seguiuno intentando a balón parado e con algunha que outra internada. Diego meteu un pase desde a esquerda cara Nito, que arrancou en posición correcta meténdose na área, pero apareceu o home do silbato para anular a xogada, non fora ser que empatase o Ames. E por se quedaban dubidas do resultado, o árbitro amarrou o resultado no último minuto, deixando que o dianteiro local, dous metros por diante do libre amiense, batese a Juan por terceira vez. O Ames retirouse indignado co colexiado, que tivo tempo para expulsar a Fuentes e sacarlle a quinta amarela a Miki. Non entendemos o porqué desta lamentable actuación arbitral, e máis cando era a primeira vez que este fenómeno nos arbitraba (mellor non afondemos...), agardemos que sexa a última... Eu creo que esquemáticamente queda claro:

Resmón: só rematou a porta con claridade no primeiro gol, que arranca cunha man local e un fóra de xogo de quen centra, o resto foron dous penaltis rigurosísimos (un gol e o outro nin sequera o meteron) e unha xogada, a do terceiro gol, que debía estar anulada. Debería ter un gol aceptando algún erro arbitral, o que entendemos que é normal e entendible.

Ames: dous penaltis a favor escamoteados, un gol legal mal anulado e todo o anterior que lle deu ao Resmón, claro. Ademais do gol que anotou, debería ter outro máis, o que lle daría segurísimo un punto e moi probablemente, os tres.

Indignante!!